Verbum

разво́ды, -аў.

1. Буйныя неакрэсленыя ўзоры на чым-н.

Матэрыя ў р.

2. Няроўныя, звілістыя падцёкі, рагі (разм.).

На сцяне р. ад сырасці.

разво́з гл. развезці¹.

разво́зіць¹ гл. развезці¹.

разво́зіць² гл. развезці².

разво́зка гл. развезці¹.

разво́йкацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Пачаць войкаць (ад болю, жалю, крыўды і пад.).

Развойкаўся стары.

разво́рваць гл. разараць¹.

развучы́цца, -вучу́ся, -ву́чышся, -ву́чыцца; зак., з інф.

Страціць навыкі, уменне рабіць што-н.

Р. вышываць.

Р. іграць на піяніна.

|| незак. разву́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

развучы́ць, -вучу́, -ву́чыш, -ву́чыць; -ву́чаны; зак., што.

Вывучыць з мэтай выканання, паўтарэння.

Р. песню.

Р. ролю.

|| незак. разву́чваць, -аю, -аеш, -ае; наз. разву́чванне, -я, н.

развява́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

Калыхацца ад ветру.

Развяваюцца сцягі на плошчы.