Verbum

раўнаду́шны, -ая, -ае.

1. Абыякавы да людзей, да навакольнага.

Ён чалавек р.

2. да каго-чаго. Які не адчувае схільнасці, цікавасці, цягі да каго-, чаго-н.

Ён р. да паэзіі.

|| наз. раўнаду́шнасць, -і, ж. і раўнаду́шша, -а, н.

раўназна́чны, -ая, -ае.

Які мае аднолькавае значэнне з іншым.

Раўназначныя выразы.

Р. па колькасці.

|| наз. раўназна́чнасць, -і, ж.

раўнале́жны, -ая, -ае.

1. Які ва ўсіх сваіх пунктах аднолькава аддалены ад іншага; паралельны.

Раўналежныя лініі.

2. Які супадае з іншым; аднолькавы.

Раўналежныя з’явы.

|| наз. раўнале́жнасць, -і, ж.

раўнаме́рны, -ая, -ае.

Аднолькавы, пастаянны ў якіх-н. адносінах на ўсім працягу, ва ўсіх сваіх частках.

Р. стук сэрца.

Раўнамерная хада.

|| наз. раўнаме́рнасць, -і, ж.

раўнапле́чы, -ая, -ае (спец.).

Які мае роўныя плечы (у 4 знач.).

Р. рычаг.

раўнапра́ўе, -я, н.

Раўнапраўнае становішча, роўнасць у правах.

Р. грамадзян.

раўнапра́ўны, -ая, -ае.

Які мае аднолькавыя з кім-н. правы.

Р. грамадзянін.

|| наз. раўнапра́ўнасць, -і, ж.

раўнасі́льны, -ая, -ае.

Аднолькавы з кім-, чым-н. па сіле, магутнасці.

Раўнасільныя барцы.

Раўнасільныя арміі.

|| наз. раўнасі́льнасць, -і, ж.

раўнацэ́нны, -ая, -ае.

Аднолькавы па цане, значэнні, якасці.

Раўнацэнныя рэчы.

Раўнацэнныя работнікі.

|| наз. раўнацэ́ннасць, -і, ж.

раўначле́нны, -ая, -ае.

У матэматыцы: які мае аднолькавыя члены.