Verbum

ракета...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да ракеты (у 1 знач.), напр.: ракетабудаванне, ракетабудаўнік, ракетадром, ракетаносец, ракетаносны, ракетападобны.

ракетабудава́нне, -я, н.

Вытворчасць ракет (у 1 знач.).

ракетадро́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Комплекс збудаванняў і тэхнічных сродкаў для запуску ракет (у 1 знач.).

|| прым. ракетадро́мны, -ая, -ае.

ракетано́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

Самалёт, карабель ці падводная лодка, аснашчаныя ракетамі (у 1 і 2 знач.).

ракетано́сны, -ая, -ае.

Узброены баявымі ракетамі.

Р. карабель.

раке́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Спартыўны снарад у выглядзе зацягнутага сеткай авальнага абруча з дзяржаннем або лапаткі з ручкай для гульні ў тэніс, бадмінтон, пінг-понг.

Тэнісная р.

Першая р. (перан.: лепшы ігрок).

|| прым. раке́тачны, -ая, -ае.

раке́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Ваеннаслужачы ракетных войск.

2. Чалавек, які падае сігналы ракетамі (у 3 знач.).

|| ж. раке́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

ракірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак. і незак. (спец.).

Зрабіць (рабіць) ракіроўку.

ракіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

1. У шахматнай гульні: адначасовы ход каралём і ладдзёй, пры якім кароль перастаўляецца цераз адно поле ў бок ладдзі, а ладдзю пераносяць цераз караля і ставяць побач з ім.

Зрабіць ракіроўку.

2. Перастаноўка сіл, замена ў чым-н. з мэтай умацавання пазіцый.

Р. кадраў.

У футбольнай камандзе адбылася р.

|| прым. ракіро́вачны, -ая, -ае.

ракі́та, -ы, ДМ -кі́це, мн. -ы, -кі́т, ж.

Дрэва або вялікі куст сямейства вярбовых.

|| прым. ракі́тавы, -ая, -ае.