Verbum

бульбасаджа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Машына, якой садзяць бульбу.

бульбаўбо́рачны, -ая, -ае.

Які прызначаны для ўборкі бульбы.

Б. камбайн.

бу́льбіна, -ы, мн. -ы, -бін, ж. (разм.).

Адзін клубень бульбы.

бульбо́ўнік, -у, м., зб.

Тое, што і бульбянік (у 1 знач.).

бульбяна́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х, ж.

Сталовая, закусачная, у меню якой пераважаюць стравы з бульбы.

бульбя́нік, -а і -у, мн. -і, -аў, м.

1. -у, зб. Націнне бульбы.

Б. пажоўк.

2. -а. Аладка з дранай сырой бульбы; дранік.

Напячы бульбянікаў.

3. -а. Той, хто вельмі любіць бульбяныя стравы (разм.).

бульбя́нішча, -а, н.

Поле, на якім расла бульба.

бульва́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шырокая алея пасярод гарадской вуліцы або ўздоўж набярэжнай.

Прыморскі б.

|| прым. бульва́рны, -ая, -ае.

бульва́рны, -ая, -ае.

1. гл. бульвар.

2. перан. Разлічаны на абывацельскія, мяшчанскія густы.

Б. раман.

Бульварная літаратура.

Бульварная прэса.

|| наз. бульва́ршчына, -ы, ж. (да 2 знач.).

бульдазеры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто працуе на бульдозеры.