спекулява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; незак.
1. чым і на чым. Займацца спекуляцыяй¹ (у 1 знач.)
С. дэфіцытнымі таварамі.
2. перан., на чым. Дзейнічаць, выкарыстоўваючы што-н. у карыслівых мэтах (неадабр.).
С. на даверы.
|| аднакр. спекульну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (разм.).
|| наз. спекулява́нне, -я, н.
спекуля́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
Той, хто займаецца спекуляцыяй¹ (у 1 знач.).
|| ж. спекуля́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. спекуля́нцкі, -ая, -ае.
спекуля́цыя¹, -і, ж., перан., на чым і чым.
Разлік, намер, заснаваныя на выкарыстанні чаго-н. з карыслівымі мэтамі.
С. на часовых цяжкасцях.
С. акцыямі.
С. на павышэнні попыту.
|| прым. спекуляцы́йны, -ая,-ае.
спекуля́цыя², -і, ж. (кніжн.).
Абстрактныя разважанні, адарваныя ад вопыту і практыкі.
Псеўданавуковыя спекуляцыі.
|| прым. спекуляцы́йны, -ая, -ае.
спе́ласць, -і, ж.
1. гл. спелы.
2. перан. Высокая ступень чаго-н., дасканаласць; сталасць.
Сапраўдная творчая спеласць прыйшла значна пазней.
спелеало́гія, -і, ж.
Навука аб вывучэнні пячор — іх паходжання, будовы і выкарыстання чалавекам.
|| прым. спелеалагі́чны, -ая, -ае.
спелео́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто займаецца спелеалогіяй як спецыяліст або аматар.
Спартсмен-с. абследуе пячоры са спартыўна-турысцкімі мэтамі.
спе́лы, -ая, -ае.
1. Які паспеў, выспеў, стаў прыгодным для ўжывання.
С. яблык.
2. перан. Які дасягнуў вопытнасці, майстэрства (пра музыканта, артыста, мастака і пад.).
3. перан. Дасканалы, грунтоўна абдуманы; закончаны.
Спелыя думкі.
|| наз. спе́ласць, -і, ж.
спе́раду, прысл. і прыназ.
1. прысл. 3 пярэдняга боку.
Прышыла бант с.
2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны; ужыв. для ўказання на месца наперадзе чаго-н.
Ісці с. калоны.
спе́рма, -ы, ж. (спец.).
Рэчыва, якое выпрацоўваюць мужчынскія палавыя залозы і якое ўтрымлівае палавыя клеткі.