Verbum

развідне́цца, -е́ецца; безас., зак.

Тое, што і развіднець.

Не зусім яшчэ развіднелася.

|| незак. разві́днівацца, -аецца і развідня́цца, -я́ецца.

развідне́ць, -е́е; безас., зак.

Пра світанне, наступленне дзённага святла.

Развіднела ўжо.

|| незак. развідня́ць, -я́е.

разві́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

1. Раздвоены ствол, сук і пад., а таксама месца, дзе пачынаецца раздваенне.

Р. дуба.

2. Месца разыходжання дарогі і пад.

На развіліне дарог.

разві́лісты, -ая, -ае.

3 развілінай.

Р. ствол старога дрэва.

|| прым. разві́лістасць, -і, ж.

разві́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

Тое, што і развіліна (у 2 знач.).

На развілцы дарог адбылася сустрэча.

развіну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак. (разм.).

Тое, што і разгарнуцца (у 1 знач.).

|| незак. развіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

развіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што (разм.).

Тое, што і разгарнуць (у 1, 3 і 4 знач.).

Р. сцяг.

|| незак. развіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

развіта́льны, -ая, -ае.

Які бывае пры развітанні.

Развітальныя словы.

Даць р. абед.

развіта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. з кім. Абмяняцца развітальнымі словамі, паціснуць адзін аднаму рукі пры расставанні.

Р. перад ад’ездам.

2. з кім-чым. Пакінуць што-н., расстацца.

Р. са службай.

◊

Развітацца з белым светам (з жыццём) — памерці.

|| незак. разві́твацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз. развіта́нне, -я, н. (паводле 1 знач.).

развіты́, -а́я, -о́е.

1. Які дасягнуў высокай ступені развіцця.

Развітая культура.

2. 3 шырокім кругаглядам, усебакова адукаваны.

Р. малады чалавек.

|| наз. разві́тасць, -і, ж.