Verbum

расшту́рхнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак., каго-што (разм.).

Штурхнуўшы, разняць каго-н.

Р. задзірыстых хлапчукоў.

|| незак. расштурхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

расшука́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Знайсціся пасля пошукаў.

|| незак. расшу́квацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. расшука́нне, -я, н.

расшука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Знайсці пасля пошукаў.

Р. сваякоў.

Р. патрэбную кнігу.

|| незак. расшу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расшу́кванне, -я, н.

расшуме́цца, -млю́ся, -мі́шся, -мі́цца; -мі́мся, -міце́ся, -мя́цца; -мі́ся; зак. (разм.).

1. Пачаць моцна шумець.

Лес расшумеўся.

2. Пачаць моцна крычаць, спрачацца.

Дзеці расшумеліся.

расшчабёнка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. гл. расшчабяніць.

2. Дробны шчэбень.

Засыпаць брук расшчабёнкай.

расшчабяні́ць, -бяню́, -бе́ніш, -бе́ніць; -бе́нены; зак., што (спец.).

Раздрабніць, ператварыць у шчэбень.

Р. камень.

|| незак. расшчабе́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расшчабёнка, -і, ДМ -нцы, ж. і расшчабе́ньванне, -я, н.

расшчабята́цца, -бячу́ся, -бе́чашся, -бе́чацца; -бячы́ся; зак.

1. Пачаць моцна шчабятаць (пра птушак).

Ластаўкі расшчабяталіся.

2. перан. Пачаць многа, ахвотна гаварыць, расказваць.

Дзеці расшчабяталіся.

расшчадра́цца гл. расшчодрыцца.

расшчадры́цца гл. расшчодрыцца.

расшчамі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шчэ́міцца; зак.

Разняцца, расшчапіцца (пра што-н. сашчэмленае).

Пальцы расшчаміліся.

|| незак. расшчамля́цца, -я́ецца і расшчэ́млівацца, -аецца.