распаго́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; безас., зак.
Пра наступленне яснага, пагоднага надвор’я.
К вечару распагодзілася.
|| незак. распаго́джвацца, -аецца.
распада́цца гл. распасціся.
распадзе́нне гл. распасціся.
распазна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.
1. Вызначыць, пазнаць па якіх-н. прыкметах.
Р. хваробу.
2. Адрозніць, вылучыць сярод падобных.
3. Пазнаць у падрабязнасцях, дэталях.
Р. мясцовасць.
|| незак. распазнава́ць, -наю́, -нае́ш, -нае́; -наём, -наяце́, -наю́ць; -нава́й.
|| наз. распазна́нне, -я, н. і распазнава́нне, -я, н., прым. распазнава́льны, -ая, -ае.
Р. знак.
распакава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; зак.
1. Распакаваць свае рэчы (разм.).
Прыехаўшы дадому, распакаваліся.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вызваліцца ад упакоўкі, развязацца.
Пакет распакаваўся.
|| незак. распако́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. распако́ўванне, -я, н. і распако́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, ж. (да 1 знач.).
распакава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.
Вызваліць ад упакоўкі.
Р. багаж.
|| незак. распако́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. распако́ўванне, -я, н. і распако́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, ж.
распаласава́ць гл. паласаваць.
распа́лачны, -ая, -ае.
Які прызначаецца, служыць для распальвання.
распалі́цца, -палю́ся, -па́лішся, -па́ліцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Моцна нагрэцца ад агню, жару.
Жалеза распалілася дачырвана.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць гарэць.
Дровы распаліліся.
3. перан. Моцна ўзрушыцца, расхвалявацца; разгневацца.
|| незак. распа́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.