Verbum

расчу́лены, -ая, -ае.

Прыемна ўсхваляваны і замілаваны; які паддаўся чуллівасці; які выражае спагаду, спачуванне.

Расчулена (прысл.) дзякаваць.

Р. чалавек.

Р. голас.

|| наз. расчу́ленасць, -і, ж.

расчу́ліцца, -лю́ся, -лі́шся, -лі́цца; зак.

Паддацца пачуццю прыемнага хвалявання, замілавання.

Р. да слёз.

|| незак. расчу́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

расчу́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго (што).

Выклікаць пачуццё прыемнай усхваляванасці.

Словы сына расчулілі маці.

|| незак. расчу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

расчу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

1. Пачаць многа і энергічна чухацца (у 1 знач.).

2. перан. Пазбавіцца стану санлівасці, вяласці; раскатурхацца.

|| незак. расчу́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

расчу́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Чухаючы, пашкодзіць.

Р. руку.

|| незак. расчу́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расчу́хванне, -я, н.

расчу́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; зак., каго-што (разм.).

Выразна, дакладна пачуць.

Не ўсе яго словы можна было р.

расчыні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чы́ніцца; зак.

Адчыніцца, стаць адчыненым.

Дзверы расчыніліся.

|| незак. расчыня́цца, -я́ецца.

расчыні́ць, -чыню́, -чы́ніш, -чы́ніць; -чы́нены; зак., што.

Адчыніць што-н. зачыненае.

Р. дзверы.

Р. чамадан.

|| незак. расчыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. расчыне́нне, -я, н.

расчырване́лы, -ая, -ае.

Які расчырванеўся, стаў румяным, чырвоным.

Р. твар.

расчырване́цца, -е́юся, -е́ешся, -е́ецца; зак.

Пакрыцца чырванню, румянцам.