Verbum

расто́чка² гл. растачыць³.

растраві́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -тра́віцца; зак.

1. Моцна раздражніцца чым-н. (разм.).

2. Паглыбіцца або падняцца ад дзеяння кіслаты або іншых едкіх рэчываў (пра рэльеф малюнка, адбітку; спец.).

|| незак. растра́ўлівацца, -аецца і растраўля́цца, -я́ецца.

растраві́ць, -аўлю́, -а́віш, -а́віць; -а́ўлены; зак.

1. каго-што. Моцна раздражніць (разм.).

2. што. Паглыбіць або падняць рэльеф чаго-н. з дапамогай кіслаты ці іншых едкіх рэчываў (спец.).

|| незак. растраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і растра́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. растра́ўліванне, -я, н.

растра́льны гл. ростра.

растранжы́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

Тое, што і транжырыць.

Р. грошы.

|| наз. растранжы́рванне, -я, н.

растранжы́рыць гл. транжырыць.

растрапа́ны, -ая, -ае.

Які растрапаўся; раскалмачаны.

Растрапаныя валасы.

|| наз. растрапа́насць, -і, ж.

растрапа́цца, -траплю́ся, -трэ́плешся, -трэ́плецца; -трапі́ся; зак.

Раскідаццаў беспарадку; раскалмаціцца.

|| незак. растрэ́пвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

растрапа́ць, -траплю́, -трэ́плеш, -трэ́пле; -трапі́; -трапа́ны; зак., што.

1. гл. трапаць.

2. Раскалмаціць, раскідаць у беспарадку.

Вецер растрапаў валасы.

|| незак. растрэ́пваць, -аю, -аеш, -ае.

растра́та, -ы, ДМ -ра́це, мн. -ы, -ра́т, ж.

1. гл. растраціць.

2. Незаконна растрачаная сума, маёмасць.

Пакрыць растрату.