спары́ш¹, -а́,
1. Два спараныя прадметы (каласы, плады, арэхі
2. Два гліняныя гаршчочкі, злучаныя агульнай ручкай, у якіх насілі яду ў час палявых работ.
спары́ш¹, -а́,
1. Два спараныя прадметы (каласы, плады, арэхі
2. Два гліняныя гаршчочкі, злучаныя агульнай ручкай, у якіх насілі яду ў час палявых работ.
спары́ш², -у,
Аднагадовая расліна сямейства драсёнавых, якая звычайна расце каля дарог.
спас¹, -у,
У выразе: спасу няма —
1) ад каго-, чаго
2) пра вельмі моцную ступень праяўлення чаго
спас², -а,
1. Збавіцель, адна з назваў Хрыста.
2. Абраз з вобразам Хрыста.
3. Неафіцыйная назва кожнага з трох жнівеньскіх царкоўных свят, прысвечаных Збавіцелю.
спасава́ць
спа́саўка, -і,
1. Пост перад Спасам (у 3
2. Гатунак груш, якія паспяваюць к Спасу (у 3
спа́свіць, спасу́, спасе́ш, спасе́; спасём, спасяце́, спасу́ць і спасу́, спа́свіш, спа́свіць; спа́свім, спа́свіце, спа́свяць; спа́свіў, -віла; спасі́; спа́свены;
Зрабіць патраву або зрасходаваць на падножны корм.
||
||
спасла́цца, спашлю́ся, спашле́шся, спашле́цца; спашлёмся, спашляце́ся, спашлю́цца; спашлі́ся;
Указаць на каго-, што
||
||
спасты́чны
спа́сці, 1 і 2
1. Упасці ўніз, аддзяліўшыся ад чаго
2. Пайсці на спад, панізіцца ва ўзроўні (пасля паводкі).
3. Стаць меншым у сіле праяўлення, аслабець; меншаючы, знікнуць.
Спасці з цела (твару) (
||
||