Verbum

струхле́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Стаць трухлявым, спарахнець; сатлець, згніць.

Хата струхлела ад даўнасці.

стручны́, -а́я, -о́е.

3 вялікімі струкамі; багаты на струкі.

С. боб.

стручо́к гл. струк.

стру́чча, -а, н., зб.

Струкі.

стру́шчыць гл. трушчыць.

стрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

Цярпліва аднесціся да чаго-н., вынесці, вытрымаць (што-н. непрыемнае, нясцерпнае).

С. боль.

С. несправядлівасць.

стрыво́жыць гл. трывожыць.

стрыга́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м. (разм.).

Тое, што і стрыгальшчык.

стрыга́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да стрыжкі авечак, да работы стрыгальшчыка, стрыгаля.

Стрыгальная машына.

стрыга́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы — спецыяліст па стрыжцы авечак.

|| ж. стрыга́льшчыца, -ы, мн. -ы, -шчыц.