Verbum

спарахне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Згніць, ператварыцца ў труху, пыл.

Бервяно спарахнела.

2. перан. Пра чалавека: састарэць, зрабіцца драхлым.

спарашутава́ць гл. парашутаваць.

спа́рванне гл. спарыць¹.

спа́рвацца гл. спарыцца¹.

спа́рваць гл. спарыць¹.

спа́ржа, -ы, ж.

Травяністая агародная расліна, тоўстыя белыя падземныя парасткі якой ужыв. ў ежу.

|| прым. спа́ржавы, -ая, -ае.

спарне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

Станавіцца больш спорным (у 1 знач.).

Дождж усё спарнее.

спаро́ўвацца гл. спаравацца.

спаро́ўваць гл. спараваць.

спаро́ць, спару́, спо́раш, спо́ра; спары́; спо́раты; зак.

1. што. Адпароць.

С. карункі з сукенкі.

2. каго-што. Зняць (звычайна зверху ўніз) адкуль-н.

С. птушынае гняздо з бярозы.

3. каго-што. Скалоць, пакалоць чым-н. вострым (разм.).

|| незак. спо́рваць, -аю, -аеш, -ае.