Verbum

расклада́ць¹ гл. раскласці¹, разлажыць¹.

расклада́ць² гл. раскласці², разлажыць².

раскла́дванне¹ гл. раскласці¹, разлажыць¹.

раскла́дванне² гл. разлажыць².

раскла́двацца гл. раскласціся¹, разлажыцца¹.

раскла́дваць гл. раскласці¹, разлажыць¹, разлажыць².

раскла́дка гл. раскласці¹.

раскладны́, -а́я, -о́е.

Такі, які можна разлажыць, рассунуць, разагнуць у месцах згібу.

Р. ложак.

раскладу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм.).

Лёгкі раскладны ложак.

Спаць на раскладушцы.

|| прым. раскладу́шачны, -ая, -ае.

раскла́няцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

Пакланіцца адзін аднаму пры сустрэчы або расставанні.

Ветліва р.

|| незак. раскла́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.