Verbum

стро́ма², прысл.

1. Крута ўверх.

Дарога пайшла с. ўверх.

2. перан. Рэзка, рашуча.

С. спыніць гаворку.

стро́місты, -ая, -ае.

Круты, абрывісты.

С. бераг.

|| наз. стро́містасць, -і, ж.

стро́мкі, -ая, -ае.

1. Круты, абрывісты.

С. ўзгорак.

2. Роўны і высокі.

Стромкая бяроза.

|| наз. стро́мкасць, -і, ж.

стро́мы, -ая, -ае.

Вельмі круты.

Стромая скала.

|| наз. стро́масць, -і, ж.

стро́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, стронг і -аў, ж.

Прэснаводная рыба сямейства ласасёвых з чырвонымі і чорнымі плямамі, якая водзіцца пераважна ў горных рэчках і азёрах; фарэль.

|| прым. стро́нгавы, -ая, -ае.

стро́нцый, -ю, м.

Хімічны элемент высокай актыўнасці, радыеактыўныя ізатопы якога выкарыстоўваюцца ў тэхніцы.

Простае рэчыва с. — мяккі, коўкі і пластычны серабрыста-белы метал.

|| прым. стро́нцыевы, -ая, -ае.

строп¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Стык бакоў страхі; вільчак.

строп², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прылада з каната або троса для захопу і падвешвання грузу да крука, скабы або чалавека, грузу да купала парашута, гандолы да дырыжабля, аэрастата.

Аўтаматычны с.

стро́фіка, -і, ДМ -фіцы, ж.

Раздзел паэтыкі, які вывучае віды, будову строф.

стро́чаны, -ая, -ае.

1. Прышыты строчкай.

Строчаныя кішэні.

2. Вышыты строчкай; выстрачаны.

С. пояс.

С. каўнер.