Verbum

бу́лькаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Утвараць гукі, падобныя на тыя, якія бываюць пры кіпенні або пераліванні вады.

Булькае ручай.

|| аднакр. бу́лькнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. бу́льканне, -я, н.

бум¹, -у, м. (разм.).

Штучнае ажыўленне, шуміха вакол чаго-н.

Газетны б.

бум², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Гімнастычны снарад: брус на дзвюх стойках.

Практыкаванні на буме.

бум³, выкл. (разм.).

Ужыв. для абазначэння характэрнага глухога гуку вялікага звона, стрэлу з гарматы і пад.

бума́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Мужчынскі плоскі кашалёк для папяровых грошай і дакументаў.

бумера́нг, -а, мн. -і, -аў, м.

Кідальная прылада ў выглядзе сагнутай палкі, пласціны, якая пры ўмелым кіданні апісвае дугу і вяртаецца да таго, хто кідаў.

бундэсве́р, -а, м.

Назва ўзброеных сіл у Германіі.

|| прым. бундэсве́раўскі, -ая, -ае.

бундэсра́т, -а, М -ра́це, м.

Верхняя палата парламента ў Германіі, орган прадстаўніцтва зямель.

бундэста́г, -а, М -а́гу, м.

Ніжняя палата парламента ў Германіі, прадстаўніцтва народа на выбарнай аснове.

|| прым. бундэста́гаўскі, -ая, -ае.

бу́нкер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Металічная або бетонная скрыня для часовага захоўвання збожжа, вугалю і іншых матэрыялаў.

Б. для зерня.

2. Падземнае жалезабетоннае ўкрыцце.

3. Спецыяльнае наземнае збудаванне з байніцамі для вядзення агню.

|| прым. бу́нкерны, -ая, -ае.