Verbum

селагіне́ла

(н.-лац. selaginella, ад лац. selago = назва расліны)

травяністая расліна класа плывунападобных з чатырохрадна размешчаным лісцем, пашыраная пераважна ў тропіках.

селадо́н

(фр. céladon, ад Celadon = імя героя рамана фр. пісьменніка 17 ст. д’Юрфэ «Астрэя»)

1) уст. аматар заляцацца да жанчын;

2) від фарфоравых вырабаў з шаравата-зеленаватым глазураваннем.

села́хіі

(гр. selachoi)

група марскіх драпежных рыб атрада акулападобных.

селеві́нія

(н.-лац. selevinia)

млекакормячае атрада грызуноў, знешне падобнае на мыш, пашыранае ў пустынях Казахстана.

селе́ктар

(лац. selector = сарціроўшчык)

электрамеханічны апарат для прыёму сігналаў выкліку ў тэлефоннай сувязі чыгункі, будоўлі і інш.;

с. імпульсаў — устройства для вылучэння імпульсаў пэўнай велічыні або працягласці з наяўнай паслядоўнасці імпульсаў.

селекты́ўнасць

(ад селектыўны)

выбіральнасць, здольнасць рабіць адбор, напр. у радыётэхніцы — здольнасць прыёмніка выдзяляць сігнал патрэбнай радыёстанцыі з вялікай колькасці сігналаў.

селекты́ўны

(фр. selectif, ад лац. selectus = адабраны, выбраны)

1) здольны рабіць адбор; выбіральны;

2) заснаваны на здольнасці рабіць адбор (напр. пры ачыстцы нафтапрадуктаў).

селе́кцыя

(лац. selectio = адбор)

1) штучны адбор у сельскай гаспадарцы для вывядзення лепшых парод жывёл і сартоў раслін;

2) навука аб вывядзенні лепшых парод жывёл і сартоў раслін;

3) тэх. вылучэнне карысных сігналаў на фоне перашкод у каналах сувязі.

селе́н

(н.-лац. selenium, ад гр. selene = месяц)

хімічны элемент, шэра-чорны металоід, які выкарыстоўваецца пры вырабе фотаэлементаў і шкла.

Селе́на

(гр. Selene = імя багіні, якая ўвасабляла Месяц у старажытнагрэчаскай міфалогіі)

паэт. Месяц.