се́канд-хэнд
(англ. secondhand, ад second = другі + hand = рука)
1) ужываны, стары, паношаны (прадмет, кніга, рэч);
2) з другіх рук (інфармацыя, звесткі і г.д.).
се́канс
(лац. secans = сякучы)
мат. адна з трыганаметрычных функцый вугла, роўная ў прамавугольным трохвугольніку адносінам гіпатэнузы да катэта, які прылягае да гэтага вугла.
сека́тар
(фр. sécateur, ад лац. secare = рэзаць)
вялікія садовыя нажніцы, якімі абразаюць галінкі дрэў і кустоў.
секве́нцыя
(лац. sequentia = праходжанне)
1) паўтарэнне якога-н. музычнага матыву па ступенях гамы ўверх ці ўніз;
2) разнавіднасць сярэдневяковых каталіцкіх песнапенняў, якія першапачаткова ўваходзілі ў грыгарыянскі харал.
секве́стр
(лац. sequestrum)
1) забарона ці абмежаванне, якое накладваецца дзяржаўнымі ўладамі на карыстанне якой-н. маёмасцю;
2) мед. участак амярцвелай тканкі, які аддзяліўся ад здаровай.
секвестрава́ць
(п.-лац. sequestrare)
накладваць на што-н. секвестр.
секвестра́тар
(польск. sekwestrator, ад п.-лац. sequestrator)
той, хто праводзіць секвестрацыю.
секвестра́цыя
(п.-лац. sequestratio)
1) налажэнне секвестру на што-н.;
2) мед. аддзяленне амярцвелай тканкі ад здаровай.
секво́я
(н.-лац. sequoia, ад індз. Sequoyah = імя правадыра племені чырокаў)
вечназялёнае хвойнае дрэва сям. таксодыевых, пашыранае ў гарах Паўн. Амерыкі; можа дасягаць гіганцкіх памераў; дае каштоўную драўніну.
секвоядэндро́н
(ад секвоя + -дэндрон)
вечназялёнае хвойнае дрэва сям. таксодыевых з прамым стройным ствалом, якое расце ў Каліфорніі і можа дасягаць гіганцкіх памераў (да 120 м вышыні, 10 м у дыяметры); мамантавае дрэва.