Verbum

сеа́нс

(фр. séance)

1) дэманстрацыя чаго-н. у пэўны прамежак часу без перапынку (напр. с. паказу мадэлей, с. у кіно);

2) выкананне якога-н. дзеяння, работы, лячэння адным захадам, а таксама прамежак часу, калі гэта адбываецца (напр. с. гіпнозу).

себарэ́я

(ад лац. sebum = сала + гр. rheo = цяку)

захворванне, якое характарызуецца павышаным або паніжаным выдзяленнем скуранога тлушчу.

се́гарсы

(англ. segars)

драўляныя або металічныя кольцы, што свабодна рухаюцца па мачце і служаць для прывязвання косых парусоў.

сегета́льны

(лац. segetalis)

пасяўны;

с-ыя расліны — расліны-пустазелле, якія прыстасаваліся расці разам з культурнымі раслінамі.

сегіды́лья

(ісп. seguidilla, ад seguir = суправаджаць)

іспанскі народны танец у суправаджэнні спеваў, гітары і кастаньетаў, а таксама музычны твор у рытме гэтага танца.

сегме́нт

(лац. segmentum = адрэзак, паласа)

1) частка круга, абмежаваная дугой і хордай, а таксама частка шара, аддзеленая сякучай плоскасцю;

2) адрэзак прамой лініі;

3) адзін з аднародных участкаў (членікаў) цела некаторых жывёл (напр. дажджавога чарвяка).

сегмента́цыя

(ад лац. segmentum = адрэзак, паласа)

дзяленне цела або асобных органаў некаторых жывёл на шэраг аднародных участкаў (сегментаў).

сегне́тавы

(ад фр. Seignette = прозвішча фр. аптэкара 17 ст.);

с-ая соль — падвойная соль віннай кіслаты.

сегнетакера́міка

[ад сегнета(вы) + кераміка]

керамічныя матэрыялы, якія маюць уласцівасці сегнетаэлектрыкаў.

сегнетаэле́ктрыкі

[ад сегнета(вы) + электрык]

цвёрдыя целы, электрычная палярызацыя якіх можа існаваць і без знешняга ўплыву.