Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцшэ- 
адеікмоптуфцьэю

аспарагі́н

(ад гр. asparagos = спаржа)

арганічнае азоцістае злучэнне, атрыманае ўпершыню са спаржы, якое нейтралізуе аміяк, што ўтвараецца ў арганізме пры пераўтварэнні бялкоў.

аспарагі́навы

(ад гр. asparagos = спаржа)

які ўяўляе сабой амінакіслату, што ўваходзіць у склад бялкоў.

аспара́гус

(лац. asparagus, ад гр. asparagos)

тое, што і спаржа.

аспе́кт

(лац. aspectus = погляд)

1) пункт погляду, з якога ацэньваецца з’ява, паняцце;

2) знешні выгляд расліннага згуртавання ў залежнасці ад складу раслін і часу года.

аспергі́л

(н.-лац. aspergillus)

недасканалы грыб сям. маніліевых, які развіваецца ў глебе, на розных субстратах, асабліва на раслінных прадуктах; выкарыстоўваецца для атрымання лімоннай кіслаты, ферментаў, антыбіётыкаў.

аспергілатаксіко́з

(ад аспергіл + таксікоз)

атручванне жывёл кормам, пашкоджаным аспергілам.

аспергілёз

(ад аспергіл)

хранічная інфекцыйная хвароба жывёл і чалавека, якая выклікаецца аспергілам.

асперматы́зм

(ад а- + сперма)

адсутнасць семявывяржэння ў час палавога акта пры захаванні нармальнага семяўтварэння, палавой цягі і эрэкцыі.

аспермі́я

(ад гр. aspermos = пазбаўлены насення)

адсутнасць сперматазоідаў у семявай вадкасці.

а́спід​1

(гр. aspis, -idos)

1) від ядавітай трапічнай змяі;

2) перан. злы, вераломны чалавек.