Verbum

аўтано́мны

(гр. autonomos)

1) які карыстаецца аўтаноміяй 1, мае аўтаномію;

2) які дзейнічае самастойна (напр. а. рэжым станцыі).

аўтапавільён

(ад аўта- + павільён)

лёгкі будынак на аўтобусных прыпынках для кароткачасовага знаходжання пасажыраў.

аўтапаліго́н

(ад аўта- + палігон)

спецыяльна абсталяваны ўчастак мясцовасці для выпрабаванняў аўтамабіляў.

аўтапа́рк

(ад аўта- + парк)

месца стаянкі, тэхнічнага абслугоўвання і рамонту аўтамабіляў, а таксама наяўны склад аўтамабільнай тэхнікі.

аўтапартрэ́т

(ад аўта- + партрэт)

партрэт мастака, скульптара, выкананы ім самім.

аўтапіло́т

(ад аўта- + пілот)

прыстасаванне для аўтаматычнага кіравання лятальным апаратам.

аўтапла́стыка

(ад аўта- + -пастыка)

перасаджванне хвораму яго ўласнай тканкі для аднаўлення цэласнасці, формы і функцыі органа (параўн. аўтатрансплантацыя).

аўтапнеўмато́ліз

(ад аўта + пнеўматоліз)

утварэнне ў выніку крышталізацыі магматычнай пароды новых мінералаў.

аўтаполіплаіды́я

(ад аўта + поліплаідыя)

кратнае павелічэнне колькасці набораў храмасом у клетках раслін, радзей жывёл аднаго і таго ж віду.

а́ўтар

(лац. auctor)

стваральнік літаратурнага або іншага мастацкага твора, навуковай працы, праекта, вынаходства і інш.