Verbum

сальпінгі́т

(ад гр. salpinks, -ngos = труба)

запаленне матачных (фалопіевых) труб (гл. таксама сальпінгаафарыт).

сальпу́гі

(н.-лац. solifugae)

атрад арахнідаў, членістаногія жывёлы з целам даўжынёй 1—7 см, пакрытым валаскамі, і масіўным брушкам з 10 сегментаў, пашыраныя ў стэпах і пустынях трапічных і субтрапічных зон; рухомыя начныя драпежнікі.

са́льпы

(н.-лац. salpae, ад гр. salpe)

клас хордавых жывёл падтыпу тунікатаў, жывуць пераважна ў трапічных і субтрапічных морах.

са́льта

(іт. salto = скачок)

акрабатычны нумар, пры якім акрабат пераварочваецца ў паветры.

сальта́цыі

(лац. saltatio, ад saltare = скакаць)

раптоўныя, скачкападобныя пераўтварэнні арганізмаў, якія нібыта прыводзяць да з’яўлення новых буйных таксонаў (атрадаў, класаў, тыпаў).

са́льта-марта́ле

(іт. salto mortale = смяротны скачок)

1) акрабатычны скачок з пераваротам у паветры цераз галаву;

2) перан. рэзкая перамена ў дзеяннях, учынках.

сальфата́ры

(іт. solfatare, ад лац. sulphur = сера)

выдзяленні гарачых газаў, пераважна сярністага і серавадароду, з трэшчын на схілах і ў кратэрах вулканаў.

сальфе́джыо

(іт. solfeggio)

вакальныя практыкаванні для развіцця слыху і навыкаў чытання нот, пры якіх вымаўляюцца назвы нот.

сальцісо́н

(польск. salceson, ад іт. salsiccione)

каўбасны выраб з спрасаваных вараных субпрадуктаў (здробненых кавалачкаў мяса з свіной галавы, печані, языка і інш.).

салю́т

(фр. salut, ад лац. salus, -utis = віншаванне)

урачыстая форма прывітання або аддача пашаны каму-н., чаму-н. артылерыйскімі і ружэйнымі залпамі, падняццем ці апусканнем сцягаў і інш.