сейсмагеало́гія
(ад сейсма- + геалогія)
навука, якая вывучае геалагічныя працэсы, што суправаджаюць землетрасенні, а таксама выкарыстанне геалагічных дадзеных для вызначэння сейсмічна небяспечных раёнаў.
Verbum
анлайнавы слоўнікСлоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuсейсмагра́ма
(ад сейсма- + -грама)
папяровая стужка з запісам ваганняў зямной кары, зробленым пры дапамозе сейсмографа.
сейсмагра́фія
(ад сейсма- + -графія)
аўтаматычны запіс ваганняў зямной кары пры дапамозе сейсмографа.
сейсмаізаля́цыя
(ад сейсма- + ізаляцыя)
абарона збудаванняў ад землетрасенняў шляхам размяшчэння над фундаментамі дэмпферных праслоек.
сейсмакарата́ж
(ад сейсма- + каратаж)
каратаж, заснаваны на вымярэнні хуткасцей сейсмічных хваляў у свідравінах.
сейсмакардыягра́ма
(ад сейсма- + кардыяграма)
графічны запіс страсенняў цела, якія выклікаюцца скарачэннямі сэрца.
сейсмакардыягра́фія
(ад сейсма- + кардыяграфія)
метад графічнай рэгістрацыі механічных праяўленняў дзейнасці сэрца шляхам запісу сейсмічнага эфекту.
сейсмало́гія
(ад сейсма- + -логія)
раздзел геафізікі, які вывучае ваганні зямной кары і з’явы, з якімі яны звязаны.
сейсмаме́трыя
(ад сейсма- + -метрыя)
раздзел сейсмалогіі, які распрацоўвае метады вымярэння ваганняў зямной кары.
сейсмана́стыі
(ад сейсма- + настыі)
рухі органаў раслін пры датыканні да іх або страсенні (