Verbum

саркасцы́фа

(н.-лац. sarcoscypha)

сумчаты грыб сям. саркасцыфавых, які трапляецца ў мяшаных лясах на адмерлых, паглыбленых у глебу галінках.

саркафа́г

(лац. sarcophagus, ад гр. sarkophagos = літар. пажыральнік мяса)

манументальная, парадна аформленая труна; выраблялася з каменю, дрэва і іншых матэрыялаў.

саркафагі́ды

(н.-лац. sarcophagidae)

шэрыя мясныя мухі.

сарко́да

(ад гр. sarks, -rkos = мяса)

біял. пратаплазма аднаклетачных жывёл.

сарко́ма

(н.-лац. sarcoma, ад гр. sarkoma = нарасць мяса)

злаякасная пухліна, якая развіваецца са злучальнай тканкі і бывае эмбрыянальная (мезенхімома), касцявая (астэасаркома), мышачная (міясаркома) і інш.

саркомастыгафо́ры

(н.-лац. sarcomastigophora)

выдзелены ў апошні час тып аднаклетачных жывёл, у які ўключаюцца саркодавыя і жгуціканосцы.

са́рна

(польск. sarna)

парнакапытная жвачная жывёла сям. пустарогіх; горная каза з невялікімі рагамі.

сарсапары́ль

(ісп. zarzaparilla)

від смілаксу, пашыраны ў Кітаі; змяшчае сапаніны і выкарыстоўваецца ў медыцыне.

сарсуэ́ла

(ісп. zarzuela)

старадаўні жанр іспанскай оперы; лірычная п’еса, у якой спевы і танцы чаргаваліся з дыялогам.

сартыме́нт

(ням. Sortiment, ад фр. assortiment)

падбор прадукцыі па марках, профілях, памерах (пераважна ў дрэваапрацоўчай і металургічнай прамысловасці).