Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

аўтажы́р

(фр. autogire, ад гр. autos = сам + gyros = кола, абарот)

устарэлы лятальны апарат, папярэднік верталёта.

аўтаінспе́ктар

(ад аўта- + інспектар)

службовая асоба, якая сочыць за правільнасцю аўтамабільнага руху на дарогах.

аўтаінспе́кцыя

(ад аўта- + інспекцыя)

нагляд за правільнасцю аўтамабільнага руху, а таксама дзяржаўны орган, які ажыццяўляе гэты нагляд.

аўтаінтаксіка́цыя

(ад аўта- + інтаксікацыя)

атручванне арганізма шкоднымі рэчывамі, што ўтварыліся ў ім; самаатручванне.

аўтаінфе́кцыя

(ад аўта- + інфекцыя)

самазаражэнне арганізма мікробамі, якія захаваліся ў ім пасля папярэдняй хваробы.

аўтакаліма́тар

(ад аўта- + каліматар)

аптычны прыбор для дакладных вуглавых вымярэнняў.

аўтакаліма́цыя

(ад аўта- + калімацыя)

напрамак светлавых прамянёў, пры якім яны, выходзячы з каліматара паралельным пучком, адбіваюцца ад плоскага люстэрка і праходзяць аптычную сістэму ў зваротным напрамку.

аўтакало́на

(ад аўта- + калона)

1) група аўтамабіляў, якія рухаюцца выцягнутай лініяй адзін за адным;

2) прадпрыемства аўтатранспарту.

аўтака́ры

(ад аўта- + англ. саг = вазок)

самаходны вазок для перавозкі грузаў, багажу.

аўтаката́ліз

(ад аўта- + каталіз)

паскарэнне хімічнай рэакцыі адным з яе прадуктаў, які выконвае ролю каталізатара.