Verbum

аўрыкуля́рыя

(н.-лац. auricularia)

базідыяльны грыб сям. аўрыкулярыевых, які расце на ламаччы, старых пнях, павале, часам на аслабленых пладовых дрэвах.

аўрыпігме́нт

(ад лац. aurum = золата + пігмент)

мінерал класа сульфідаў залаціста-жоўтага колеру з алмазным бляскам.

аўрыска́льпій

(н.-лац. auriscalpium)

недасканалы грыб сям. яжоўнікавых, пашыраны ў зонах хвойных лясоў па ўсім зямным шары.

аўрэабазі́дый

(н.-лац. aureobasidium)

недасканалы грыб сям. маніліевых, які паразітуе на лёне і іншых раслінах.

аўрэаміцы́н

(ад лац. aureus = залаты + -міцын)

лекавы прэпарат, антыбіётык, які прымяняюць пры лячэнні пнеўманіі, дызентэрыі і інш.

аўскульта́цыя

(лац. auscultatio = выслухванне)

метад даследавання хворых выслухоўваннем гукавых з’яў, якія ўзнікаюць пры рабоце ўнутраных органаў (лёгкіх, сэрца).

аўсла́ут

(ням. Auslaut)

лінгв. пазіцыя гуку або гукаспалучэння ў канцы слова.

аўспі́цыі

(лац. auspicium)

1) варажба ў старажытных рымлян па палёце і крыках птушак, па нябесных з’явах; выконвалася аўгурамі (гл. аўгур 1);

2) перан. меркаванні на будучыню.

аўстралапітэ́к

(ад лац. australis = пўднёвы + -пітэк)

вымерлая чалавекападобная малпа, якая жыла ў пачатку чацвярцічнага перыяду.

аўстрало́рп

[ад англ. Australia = Аўстралія + арп(інгтон)]

мяса-яечная парода курэй, выведзеная ў Аўстраліі на аснове арпінгтонаў.