Verbum

сафрані́н

(ад ар. za farān = шафран)

фарбавальнік чырвона-фіялетавага колеру, які вызначаецца вялікай устойлівасцю; выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай і папяровай прамысловасці.

сафро́л

(ад ар. za farān = шафран + -ол)

жаўтаватая вадкасць, састаўная частка некаторых відаў эфірнага алею; выкарыстоўваецца ў парфумерыі.

саф’я́н

(цюрк. sachtijan, ад перс. sächtijan)

тонкая, добра вырабленая, ярка афарбаваная казліная або авечая скура, якая ідзе на выраб кніжных пераплётаў, абутку, на абіўку мэблі.

сахары́н

(ням. Saccharin, ад гр. sakchar = цукар)

арганічнае злучэнне, белае крышталічнае вельмі салодкае рэчыва; сурагат цукру.

саці́

(фр. sotie, ад sot = дурны)

камедыйна-сатырычны жанр французскага тэатра 15—16 ст., разнавіднасць фарса.

саці́н

(фр. satin)

гладкая баваўняная ці шаўковая тканіна.

сацынія́нства

[ад іт. F. Socino = прозвішча іт. тэолага-гуманіста (1539—1604)]

антытрынітарны рэлігійна-філасофскі рух 16 — першай пал. 17 ст. у Польшчы і Вялікім княстве Літоўскім, заснаваны Ф. Соцыным.

сацыягра́ма

(ад лац. societas = грамадства + -грама)

графічны паказ вынікаў сацыяметрычнага даследавання.

сацыялагі́зм

(ад лац. societas = грамадства + -лагізм)

спрошчанае разуменне грамадска-гістарычнай абумоўленасці фактаў і з’яў, якое ігнаруе спецыфіку розных форм грамадскага быцця.

сацыялізава́ць

(ад лац. socialis = грамадскі)

1) рабіць уласнасцю ўсяго грамадства;

2) фарміраваць асобу на аснове элементаў культуры і сацыяльных каштоўнасцей, якія дазваляюць ёй функцыяніраваць у якасці паўнапраўнага члена грамадства.