Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

са́ржа

(фр. serge)

баваўняная або шаўковая тканіна з дробным нахільным перапляценнем нітак.

саркагі́на

(н.-лац. sarcogyne)

накіпны сумчаты лішайнік сям. акараспоравых, які расце на вапняках і даламітах, радзей на іншых пародах.

саркадо́н

(н.-лац. sarcodon)

шапкавы базідыяльны грыб сям. яжоўнікавых, які расце на глебе ў хвойных, часам у мяшаных лясах; ядомы ў маладым узросце.

сарка́зм

(гр. sarkasmos, ад sarkazo = літар. рву мяса)

злосная, вострая, з’едлівая насмешка.

саркале́ма

(ад гр. sarks, -rkos = мяса + lemma = скурка)

біял. тонкая абалонка, якая пакрывае гладкія, папярочна-паласатыя і сардэчныя мышачныя валокны, садзейнічае іх скарачэнню, а таксама выконвае ахоўную функцыю.

саркапла́зма

(ад гр. sarks, -rkos = мяса + плазма)

цытаплазма мышачных валокнаў і клетак.

саркасо́ма

(н.-лац. sarcosoma)

сумчаты грыб сям. саркасцыфавых, які трапляецца на глебе ў хвойных і мяшаных лясах.

саркаспары́дыі

(ад гр. sarks, -rkos = мяса + sporidion = семя)

група прасцейшых атрада какцыдый; паразітуюць у мышцах і злучальнай тканцы млекакормячых, птушак і паўзуноў.

саркасты́чны

(гр. sarkasükos)

які выражае сарказм, прасякнуты сарказмам.

саркасфе́ра

(н.-лац. sarcosphaera)

сумчаты грыб сям. пецыцавых, які расце на вапняковых глебах у лясах.