Verbum

адаптаме́трыя

[ад адапта(цыя) + -метрыя]

вымярэнне светлавой адчувальнасці вока пры дапамозе адаптометра.

адапта́цыя​¹

(лац. adaptatio = прыстасаванне)

1) прыстасаванне арганізма, органаў пачуццяў да навакольнага асяроддзя, напр. прызвычаенне вачэй да цемнаты;

2) перапрацоўка тэксту з мэтай яго спрашчэння, напр. іншамоўнага літаратурнага твора для тых, хто пачынае вывучаць замежную мову.

адапта́цыя​²

(лац. adoptatio)

усынаўленне.

адаптацыягене́з

(ад адаптацыя​¹ + -генез)

узнікненне, развіццё і пераўтварэнне прыстасавальнасці арганізмаў у працэсе эвалюцыі арганічнага свету.

адаптацыямарфо́з

(ад адаптацыя + -марфоз)

развіццё, змена і пераўтварэнне прыстасавальнасці ў працэсе эвалюцыі арганізмаў.

адапто́метр

[ад адапта(цыя) 1 + -метр]

прыбор для вымярэння светлавой адчувальнасці вока.

адапты́ўны

(англ. adaptive, ад лац. adaptare = прыстасоўваць)

які мае адносіны да адаптацыі;

а-ая радыяцыя — эвалюцыя роднасных груп арганізмаў, звязаная з іх прыстасаваннем да розных умоў існавання;

а-ыя ферменты — ферменты, сінтэз якіх паскараецца тымі самымі рэчывамі, на якія яны ўздзейнічаюць.

ада́птэр

(англ. adapter, ад лац. adaptare = прыстасоўваць)

1) прылада для электраакустычнага ўзнаўлення механічных запісаў гуку;

2) дадатковая касета да фотаапарата, якая дае мажлівасць выкарыстоўваць нестандартныя святлоадчувальныя матэрыялы.

адара́нты

(лац. odorans, -ntis = пахучы)

пахучыя рэчывы, якія выкарыстоўваюцца для адарызацыі.

адара́цыя

(лац. adoratio)

уст. абажанне, пакланенне.