Verbum

серпу́ла

(н.-лац. serpula)

выкапнёвы кольчаты чарвяк сям. серпулідаў, насяляў марскія вадаёмы ў ардовіку — дэвоне.

серпулі́ды

(н.-лац. serpulidae)

сямейства кольчатых чарвей класа многашчацінкавых; пашыраны ў морах, некаторыя жывуць у прэсных вадаёмах пячор Югаславіі.

серсо́

(фр. cerceau = абруч, ад лац. circus = кола)

гульня з тонкім лёгкім абручом, які падкідаюць і ловяць спецыяльнай палачкай, а таксама прылады для гэтай гульні (абручы і палачкі).

сертыфіка́т

(фр. certificat, ад лац certus = верны + facere = рабіць)

1) пазыковае фінансавае абавязацельства дзяржавы;

2) назва аблігацый спецыяльных дзяржаўных пазык;

3) дакумент са звесткамі пра асартымент, колькасць, якасць тавару, які экспартуецца.

се́рфінг

(англ. surfing)

від воднага спорту, які заключаецца ў тым, што спартсмен на спецыяльнай дошцы, стоячы, слізгаціць па прыбойных хвалях.

серыгра́фія

(ад гр. serikon = шоўк + -графія)

трафарэтны друк, пры якім фарба праціскаецца ракелем праз тонкую сетку.

серы́н

(ад гр. serikon = шоўк)

адна з найбольш пашыраных прыродных амінакіслот, якая ўваходзіць у склад амаль усіх бялкоў.

серыцы́н

(ад лац. sericum = шоўк < гр. serikon)

бялковае рэчыва, якое маецца ў коканах тутавага шаўкапрада.

серыцы́т

(ад лац. sericus = шаўковы < гр. serikon)

мінерал класа сілікатаў, тонкалускаватая з шаўкавістым бляскам або валакністая разнавіднасць каліевай слюды.

се́рыя

(фр. série, ад лац. series = рад)

1) рад аднародных прадметаў; паслядоўны рад дзеянняў, падзей, з’яў (напр. с. брашур, с. гімнастычных практыкаванняў);

2) адна з частак вялікага кінафільма;

3) разрад каштоўных папер, дакументаў, абазначаны лічбамі або літарамі (напр. с. і нумар аблігацыі, с. пашпарта).