сейсмакарата́ж
(ад сейсма- + каратаж)
каратаж, заснаваны на вымярэнні хуткасцей сейсмічных хваляў у свідравінах.
сейсмакарата́ж
(ад сейсма- + каратаж)
каратаж, заснаваны на вымярэнні хуткасцей сейсмічных хваляў у свідравінах.
сейсмакардыягра́ма
(ад сейсма- + кардыяграма)
графічны запіс страсенняў цела, якія выклікаюцца скарачэннямі сэрца.
сейсмакардыягра́фія
(ад сейсма- + кардыяграфія)
метад графічнай рэгістрацыі механічных праяўленняў дзейнасці сэрца шляхам запісу сейсмічнага эфекту.
сейсмало́гія
(ад сейсма- + -логія)
раздзел геафізікі, які вывучае ваганні зямной кары і з’явы, з якімі яны звязаны.
сейсмаме́трыя
(ад сейсма- + -метрыя)
раздзел сейсмалогіі, які распрацоўвае метады вымярэння ваганняў зямной кары.
сейсмана́стыі
(ад сейсма- + настыі)
рухі органаў раслін пры датыканні да іх або страсенні (
сейсмаско́п
(ад сейсма- + -скоп)
прыбор, які адзначае час першага штуршка пры ваганнях зямной кары, а таксама яго напрамак.
сейсмаста́нцыя
(ад сейсма- + станцыя)
спецыяльнае збудаванне з апаратурай для прыёму і рэгістрацыі сейсмічных хваляў.
сейсматэкто́ніка
(ад сейсма- + тэктоніка)
навуковая дысцыпліна, якая вывучае геалагічныя ўмовы ўзнікнення землетрасенняў.
се́йсміка
(ад
раздзел фізікі, які вывучае ваганні глебы якой