Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авгеіклмноптуфхцыьэюя
бвгдезійклмнпрстуфхцш

сарбі́т​1

[ад англ. H. Sorby = прозвішча англ. прыродазнаўцы (1826—1908)]

структурная складовая сталі, сумесь цэментыту і ферыту, што ў адрозненне ад перліту мае больш тонкую будову.

сарбі́т​2

(ад лац. sorbere = паглынаць)

арганічнае злучэнне, шасціатамны спірт аліфатычнага рада; рэчыва, якое атрымліваецца з глюкозы і ўжываецца замест цукру ў харчаванні хворых на дыябет.

сарга́н

(гр. sarganion)

прамысловая рыба сям. сарганавых, пашыраная ў Атлантычным акіяне, Міжземным, Чорным, Азоўскім і Барэнцавым морах.

сарга́сы

(н.-лац. sargassum)

марскія бурыя водарасці класа цыкласпоравых, якія пашыраны ў цёплых частках Ціхага і Атлантычнага акіянаў.

сардані́кс

(гр. sardonyks)

мінерал, каштоўны камень з малочна-белымі і бура-чырвонымі палоскамі; разнавіднасць агату.

сардані́чны

[лац. sardonicus (risus) = іранічны смех]

зласліва-насмешлівы, з’едлівы (пра смех).

сарда́р

(перс. sardar, ад sar = галава + dar = які валодае)

1) правадыр племені, уплывовы саноўнік у Іране і Афганістане;

2) галоўнакамандуючы войскамі ў султанскай Турцыі.

сарда́рыя

(н.-лац. sordaria)

сумчаты грыб сям. сардарыевых, які развіваецца ў глебе, на экскрэментах жывёл, адмерлых рэштках раслін.

сардзі́на

(іт. sardina)

невялікая марская прамысловая рыба сям. селядцовых са сціснутым целам і баразёнкамі на жабернай крышцы.

сардзіне́ла

(н.-лац. sardinella)

невялікая марская рыба, падобная да сардзіны, але з гладкай жабернай крышкай.