Verbum

санда́л​¹

(с.-лац. sandalum, ад ар. sandal)

1) вечназялёнае дрэва сям. сандалавых, пашыранае ў тропіках, а таксама драўніна гэтага дрэва, багатая на эфірныя алеі, вядомая пад назвай сандалавага дрэва;

2) фарбавальнік чырвонага або жоўтага колеру, які здабываюць з драўніны фернамбука і сандалавага дрэва.

санда́л​²

(тур., кр.-тат. sandal)

аднамачтавае паруснае судна, якім карысталіся цюркскія народы Прычарнамор’я.

санда́лі

(гр. sandalion)

1) абутак старажытных грэкаў і рымлян у выглядзе драўлянай або скураной падэшвы, якая прымацоўвалася да нагі раменьчыкамі;

2) лёгкія летнія туфлі без абцасаў, якія зашпільваюцца раменьчыкамі.

сандара́к

(гр. sandarake = чырвоны мыш’як)

духмяная смала, якую здабываюць з кары сандаракавага дрэва сям. кіпарысавых, што расце ў Паўн. Афрыцы; выкарыстоўваецца для вырабу лакаў.

са́ндвіч

[англ. sandwich, ад J. Sandwich = прозвішча англ. лорда (1718—1792)]

1) дзве складзеныя разам скібачкі хлеба з маслам, каўбасой або сырам паміж імі;

2) перан. жывая рэклама, чалавек, які на грудзях і спіне носіць рэкламныя плакаты.

санджа́к

(тур. sanćak)

1) ваявода ў султанскай Турцыі;

2) адміністрацыйна - тэрытарыяльная адзінка ў Турцыі 19 — пач. 20 ст.

сандрыльёна

(фр. Cendrillon = імя гераіні казкі Ш. Перро Перо «Папялушка», ад cendre = попел)

бедная прыгожая працавітая дзяўчына.

санера́тыя

(н.-лац. sonneratia)

вечназялёнае дрэва сям. санератыевых з супраціўным лісцем і буйнымі кветкамі са шматлікімі белымі тычынкамі, пашыранае на ўзбярэжжах трапічных мораў.

сане́т

(іт. sonetto, ад sonus = гук)

лірычны верш з 14 радкоў — двух чатырохрадкоўяў і двух трохрадкоўяў з асобым размяшчэннем рыфмаў.

сане́тка

(фр. sonette = званок)

уст. званок для выкліку слугі, які звычайна прыводзіўся ў дзеянне шнурком.