Verbum

сале́п

(ням. Salep, ад ар. sachlab)

высушаныя клубняплоды ятрышніку і некаторых іншых раслін сям. архідных, у якіх змяшчаецца слізістае рэчыва і крухмал; выкарыстоўваецца ў медыцыне і тэкстыльнай прамысловасці.

сале́тра

(польск. saletra < лац. sal nitrum, ад sal = соль + nitrum = сода)

агульная назва солей амонію, калію, кальцыю, натрыю і інш., якія выкарыстоўваюцца ў вытворчасці выбуховых рэчываў, для ўгнаенняў, як кансервуючыя кансервавальныя сродкі.

салецы́зм

(лац. solecismus < гр. soloikismos, ад Soloi = назва горада ў Малой Азіі, дзе дрэнна валодалі грэчаскай мовай)

сінтаксічная памылка, няправільнасць у літаратурнай мове.

сале́я салея́

(лац. solium = крэсла, трон)

узвышэнне перад царкоўным іканастасам на ўсю яго даўжыню.

саліва́цыя

(с.-лац. salivatio, ад лац. saliva = сліна)

слінавыдзяленне; празмернае выдзяленне сліны як сімптом многіх захворванняў.

салі́д

(лац. solidus = цвёрды)

залатая старажытнарымская манета, роўная 1/72 залатога фунта (4,55 г).

саліда́рнасць

(фр. solidarité)

1) актыўнае спачуванне чыім-н. дзеянням; адзінства думак, інтарэсаў, поглядаў;

2) юр. сумесная адказнасць.

саліда́рны

(фр. solidaire)

1) які выяўляе згоду з кім-н., чым-н., агульнасць інтарэсаў, адзінства поглядаў;

2) юр. які нясе сумесную з кім-н. адказнасць.

салідарызава́цца

(польск. solidaryzować się, ад фр. se solidariser = аб’ядноўвацца)

выказваць сваю салідарнасць з кім-н., чым-н., агульнасць інтарэсаў, адзінства поглядаў.

салідарыза́цыя

(ад фр. solidariser = аб’ядноўваць)

выяўленне салідарнасці.