Verbum

астматы́чны

(гр. asthmatikos)

які мае адносіны да астмы (напр. а. бранхіт).

а́стра

(гр. astron = зорка)

травяністая расліна сям. складанакветных з буйнымі кветкамі розных колераў, пашыраная ў Еўразіі і Паўн. Амерыцы; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная, лекавая, меданосная.

астра-

(гр. astron = зорка)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «зорка», «зорны».

астраарыента́цыя

(ад астра- + арыентацыя)

арыентацыя лятальнага апарата па зорках.

астрабата́ніка

(ад астра- + батаніка)

раздзел астрабіялогіі, які вывучае ўмовы існавання расліннасці на іншых планетах.

астрабіяло́гія

(ад астра- + біялогія)

навука, якая даследуе праблемы існавання жыцця ў Сусвеце; касмічная біялогія.

астрабле́ма

(ад астра- + гр. blema = рана)

геалагічная структура старажытнага метэарытнага кратэра на паверхні Зямлі.

астрага́л

(н.-лац. astragalus, ад гр. astragalos)

1) травяністая расліна сям. бабовых з перыстаскладаным лісцем, пашыраная ва ўмераных і субтрапічных зонах;

2) дэталь у класічнай архітэктуры ў форме валіка, якая з’ядноўвае калону з капітэллю.

астрагеагра́фія

(ад астра + геаграфія)

навука, якая даследуе прыродныя ўмовы планет Сонечнай сістэмы.

астрагеало́гія

(ад астра- + геалогія)

раздзел геалогіі, які займаецца вывучэннем будовы планет.