Verbum

аданізі́т

(ад адоніс)

лекавы прэпарат для стымуляцыі работы сэрца, які з’яўляецца водным растворам глюказідаў адонісу.

адантабла́сты

(ад гр. odus, -ontos = зуб + -бласты)

клеткі пазваночных, якія прымаюць удзел ва ўтварэнні дэнціну.

адантагра́фія

(ад гр. odus, -ontos = зуб + -графія)

раздзел марфалогіі, які вывучае зубы вымерлых пазваночных.

аданталі́т

(н.-лац. odontolithos, ад гр. odus, -ontos = зуб + lithos = камень)

1) зубны камень;

2) бівень выкапнёвай жывёліны (маманта, мастадонта).

адантало́гія

(ад гр. odus, -ontos = зуб + -логія)

раздзел стаматалогіі, які вывучае будову зубоў, іх хваробы і лячэнне.

адантасхі́зма

(н.-лац. odontoschisma)

пячоначны мох сям. адантасхізмавых, які трапляецца на тарфяністай глебе, гнілой драўніне, зрэдку на камянях.

аданто́лаг

(ад гр. odus, -ontos = зуб + -лаг)

спецыяліст па аданталогіі.

аданто́ма

(ад гр. odus, -ontos = зуб + -ома)

дабраякасная пухліна ў выглядзе кангламерату розных зубных тканак.

адаптава́ць

(лац. adaptare = прыстасоўваць)

перапрацоўваць тэкст з мэтай спрашчэння, напр. іншамоўны літаратурны твор для тых, хто пачынае вывучаць замежную мову.

адаптаге́ны

[ад адапта(цыя) + -ген]

лекавыя прэпараты расліннага паходжання, якія павышаюць адаптацыю арганізма да неспрыяльных умоў асяроддзя.