Verbum

сентымента́льны

(фр. sentimental)

1) які мае адносіны да сентыменталізму як літаратурна-мастацкага кірунку;

2) залішне чуллівы, пяшчотны, здольны лёгка расчуліцца.

сентэ́нцыя

(лац. sententia = думка, меркаванне)

выказванне павучальнага характару, мараль.

сентэ́сіма

(ісп. centésimo, ад лац. centum = сто)

разменная манета Панамы, Уругвая, Чылі, роўная 1/100 іх нацыянальных грашовых адзінак.

сенье́ра

(ісп. senora)

форма ветлівага звароту да жанчыны ў Іспаніі.

сеньёр​¹

(лац. senior = старэйшы)

землеўладальнік у сярэдневяковай Зах. Еўропе, што меў неабмежаваную ўладу на тэрыторыі, якой валодаў; вярхоўны феадал (сюзерэн) у адносінах да сваіх васалаў.

сеньёр​²

(ісп. señor, ад лац. senior = старэйшы)

форма ветлівага звароту да мужчыны ў Іспаніі.

сеньяра́т

(с.-лац. senioratus, ад лац. senior = старэйшы)

1) форма спадчыннасці, паводле якой трон або маёмасць пераходзіць самаму старшаму члену роду;

2) улада сеньёра ў сярэдневяковай Зах. Еўропе.

сеньяры́та

(ісп. señorita, ад senora = сеньёра)

форма ветлівага звароту да дзяўчыны ў Іспаніі.

сеньяры́я

(фр. seigneune)

комплекс феадальнай зямельнай уласнасці і звязаных з ёю правоў сеньёра на сялян у сярэдневяковай Зах. Еўропе.

сеньярэ́н-канве́нт

(ад лац. senior = старэйшы + conventus = сход)

1) сход прадстаўнікоў дэлегацый у радзе краін, на якім вырашаюцца розныя арганізацыйныя пытанні праходзячага з’езда;

2) савет старэйшын у парламенце рада краін, што складаецца з лідэраў палітычных партый.