Verbum

анлайнавы слоўнік

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а б в г д е ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ш э -

а д е і к м о п т у ф ц ь э ю

астрафі́зіка

(ад астра- + фізіка)

раздзел астраноміі, які вывучае фізічную прыроду касмічных цел і працэсы, якія адбываюцца ў іх.

астрафілі́т

(ад астра- + гр. phyllon = ліст)

рэдкасны мінерал класа сілікатаў, сілікат тытану залаціста-бурага, бронзава-жоўтага колераў са шкляным бляскам.

астрафі́чны

(ад а- + страфа)

не падзелены на строфы, з рознымі спалучэннямі радкоў (пра верш).

астрахі́мія

(ад астра- + хімія)

тое, што і касмахімія.

астрацы́ты

(ад астра- + -цыты)

зорчатыя клеткі дапаможнай тканкі нервовай сістэмы.

астро́граф

(ад астра- + -граф)

астранамічны прыбор для фатаграфавання нябесных аб’ектаў.

астро́іда

(ад астра- + гр. eidos = выгляд)

мат. плоская крывая, якая апісваецца пунктам акружнасці, што з сярэдзіны датыкаецца да нерухомай акружнасці з радыусам, большым у чатыры разы, і коціцца па ёй без слізгання.

астро́лаг

(лац. astrologus)

той, хто займаецца астралогіяй, варожыць па зорках.

астыгма́т

(ад а- + гр. stigma, -atos = кропка)

фатаграфічны аб’ектыў, у якім не выпраўлены астыгматызм.

астыгматы́зм

(ад а- + гр. stigma, -atos = кропка)

недахоп аптычнай сістэмы або праламляльнай здольнасці вока, які выяўляецца ў тым, што прамяні, выйшаўшы з аднаго пункта, не збіраюцца ў адным фокусе і адбітак атрымліваецца расплывісты.