Verbum

астракаларыме́трыя

(ад астра- + каларыметрыя)

раздзел практычнай астрафізікі, звязаны з вызначэннем колеру нябесных аб’ектаў, галоўным чынам зорак.

астракарэ́кцыя

(ад астра + карэкцыя)

выпраўленне вуглавога становішча касмічнага лятальнага апарата ў адпаведнасці з арыентаванымі на зоркі прыборамі.

астракі́зм

(гр. ostrakismos)

выгнанне, ганенне (падвергнуць астракізму).

астрако́ды

(н.-лац. ostracoda)

падклас ракападобных; насяляюць марскія і прэсныя вадаёмы, з’яўляюцца кормам для рыб; ракушкавыя ракападобныя.

астрако́мпас

(астра- + компас)

прыбор для арыентацыі па нябесных свяцілах.

астра́кум

(ад гр. ostrakon = чарапок)

сярэдні слой ракавіны малюскаў, які складаецца з крышталікаў вапны.

астрала́трыя

(ад астра- + -латрыя)

рэлігійнае пакланенне зоркам і іншым нябесным целам, што было пашырана ў многіх старажытных краінах, асабліва ў Асірыі і Вавілоне.

астрало́гія

(гр. astrologia)

вучэнне аб сувязі паміж размяшчэннем нябесных свяціл і гістарычнымі падзеямі, лёсам людзей і народаў.

астра́льны

(лац. astralis)

зорны (напр. а. свет);

а. культ — культ пакланення нябесным свяцілам у старажытных егіпцян і іншых парод.

астраля́бія

(ад астра- + гр. labe = хватанне)

прыбор, які раней выкарыстоўваўся для вызначэння становішча нябесных цел, а таксама гарызантальных вуглоў пры землямерных работах.