Verbum

абсма́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Падсмажыць, абпячы з усіх бакоў. Абсмажыць мяса. Абсмажыць курыцу.

абсмакава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абсмакаваць.

абсмакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Тое, што і асмакаваць.

абсмакта́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абсмактаць.

абсмакта́ць, ‑смакчу, ‑смокчаш, ‑смокча; зак., каго-што.

1. Пасмактаць з усіх бакоў, па ўсёй паверхні.

2. перан. Разм. Усебакова, да драбніц вывучыць, абдумаць, апрацаваць. Абсмактаць тэму даследавання.

абсма́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абсмаліць ​¹.

2. у знач. прым. Які падпаў пад дзеянне агню, полымя, сонца. Вакзал стаяў, як шкілет: без вокан, без страхі, абсмалены, абкураны. Чорны.

абсмалі́цца ​¹, ‑смалюся, ‑смалішся, ‑смаліцца; зак.

Абгарэць крыху, абпаліўшы верхні слой ці канцы чаго‑н. За гадзіны дзве дровы згарэлі, дуб знізу абсмаліўся, і агонь патух. Чорны. // перан. Разм. Загарэць. Абсмаліцца на сонцы.

абсмалі́цца ​², ‑смалюся, ‑смолішся, ‑смоліцца; зак.

Пакрыцца смалою. Курыла абвярцеўся пянькою, абсмаліўся смалою і пайшоў на тую гару. З нар.

абсмалі́ць ​¹, ‑смалю, ‑смаліш, ‑смаліць; зак., каго-што.

1. Абпальваючы на агні, пазбавіць шчаціння, поўсці і пад. Абсмаліць курыцу.

2. Абвугліць, абпячы паверхню ці канцы чаго‑н. [Сасна:] — Мяне ўсю пасекла асколкамі, абсмаліла агнём, але хлопчыка я зберагла. Карпюк.

абсмалі́ць ​², ‑смалю, ‑смоліш, ‑смоліць; зак., што.

Пакрыць смалою, прасмаліць. Абсмаліць лодку. Абсмаліць дно ў бочцы.

абсма́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абсмальваць — абсмаліць ​¹.

абсма́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абсмаліцца ​¹.

2. Зал. да абсмальваць.