абсмалі́ць ​1, ‑смалю, ‑смаліш, ‑смаліць; зак., каго-што.

1. Абпальваючы на агні, пазбавіць шчаціння, поўсці і пад. Абсмаліць курыцу.

2. Абвугліць, абпячы паверхню ці канцы чаго‑н. [Сасна:] — Мяне ўсю пасекла асколкамі, абсмаліла агнём, але хлопчыка я зберагла. Карпюк.

абсмалі́ць ​2, ‑смалю, ‑смоліш, ‑смоліць; зак., што.

Пакрыць смалою, прасмаліць. Абсмаліць лодку. Абсмаліць дно ў бочцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)