Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абфутрава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абфутраваць.

абфутрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Абшыць футравінай што‑н. для ацяплення. Абфутраваць дзверы.

2. Спец. Абкласці футроўкай унутраныя сценкі металургічнай печы, топкі і пад.

абфутро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абфутраваць.