усцерагчы, ✂; зак.
Уберагчы, ахоўваючы ад каго-, чаго-н.
|| незак. усцерагаць, ✂.
усцерагчыся, ✂; зак.
Зберагчы, усцерагчы сябе ад чаго-н.
|| незак. усцерагацца, ✂.
усцешыцца, ✂; зак.
Знайсці для сябе задаволенне, уцеху ў кім-, чым-н., узрадавацца.
- У. ад сустрэчы са старым знаёмым.
|| незак. усцешвацца, ✂.
усцешыць, ✂; зак.
Выклікаць у каго-н. пачуццё задаволенасці, радасці; супакоіць.
- Навіна ўцешыла чалавека.
- У. брата добрым словам.
|| незак. усцешваць, ✂.
усцягнуцца, ✂; зак. (разм.).
-
З цяжкасцю ўзысці, падняцца на верх чаго-н.
- Ледзь усцягнуўся на ўзгорак.
-
Устаць, падняцца з пасцелі.
- Чаго ты ўсцягнуўся з тэмпературай?
|| незак. усцягвацца, ✂.
усцягнуць, ✂; зак.
-
Цягнучы, падняць наверх або з цяжкасцю ўнесці, узвезці на што-н. высокае.
-
Надзець, апрануць з цяжкасцю або накрыцца чым-н., нацягнуць на сябе што-н. (разм.).
- Ледзь ужо ўсцягнула гэту сукенку.
- У. ватовую коўдру.
|| незак. усцягваць, ✂ і усцягаць, ✂.