Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

б в г д е ж з й к л м н п р с т ф х ц ч ш ю я

а в е ё к л м о п с т у х ц ч ы ю я .

усобіца, ✂, ж.

Міжусобная варожасць.

Княжацкія ўсобіцы.

усохлы, ✂.

Які высах, стаў вельмі сухім.
- Усохлая зямля.
Які засох, зачах.
- Усохлае дрэўца.

усохнуцца, ✂; зак.

Тое, што і усохнуць (у 2 знач.).

Зерне ўсохлася.

|| незак. усыхацца, ✂.

|| наз. усыханне, ✂.

усохнуць, ✂; зак.

Стаць цвёрдым ад высыхання.
- Зямля ўсохла.
Зменшыцца ў вазе, аб’ёме ад высыхання.
- Зерне ўсохла.
Засохнуць, зачахнуць.
- Яблыня ўсохла.

|| незак. усыхаць, ✂.

|| наз. усыханне, ✂.