усцешыць, ✂; зак.

Выклікаць у каго-н. пачуццё задаволенасці, радасці; супакоіць.

  • Навіна ўцешыла чалавека.
  • У. брата добрым словам.

|| незак. усцешваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)