Verbum

узнавіць, ✂; зак.

1. Стварыць нанава.

   • У. капітал.

2. Аднавіць, адрадзіць разбуранае.

   • У. горад.

3. Пачаць зноў перапыненае.

   • У. знаёмства.

4. Аднавіць, паўтарыць у копіі: творча аднавіць.

   • У. што-н. у памяці.
   • У. партрэт.

|| незак. узнаўляць, ✂.

|| наз. узнаўленне, ✂.

узнагарода, ✂, ж.

1. Плата, дар за якія-н. заслугі і пад.

   • Грашовая ў.

2. Ганаровы знак, ордэн, медаль і пад., якімі адзначаюцца чые-н. заслугі.

   • Высокая ўрадавая ў.

|| прым. узнагародны, ✂.

• У. ліст.

узнагароджанне, ✂, н.

1. гл. узнагародзіць.

2. Тое, што і узнагарода (у 1 знач.).

   • Грашовае ў.

узнагародзіць, ✂; зак.

1. Даць ва ўзнагароду што-н.

   • У. ордэнам.
   • У. артыстаў воплескамі (перан.).

2. перан. Надзяліць, абдарыць чым-н. (кніжн.).

   • Прырода ўзнагародзіла яго талентам.

|| незак. узнагароджваць, ✂.

|| наз. узнагароджванне, ✂.

|| наз. узнагароджанне, ✂.

• Прадставіць да ўзнагароджання.

|| прым. узнагародны, ✂.

• Узнагародная грамата.
• Атрымаць узнагародныя (наз.).

узнаўленне, ✂, н.

1. гл. узнавіць.

2. У эканоміцы: пастаяннае паўтарэнне, бесперапыннае аднаўленне працэсу вытворчасці.

   • Расшыранае ў.

|| прым. узнаўленчы, ✂.

узнаўляльнік, ✂, м.

1. Той, хто што-н. узнаўляе.

2. Рэчыва, з дапамогай якога адбываецца рэакцыя ўзнаўлення (саставу, колеру і пад.).

   • У. для валасоў (сродак для ўзнаўлення ранейшага колеру).

узначаліць, ✂; зак.

Стаць на чале чаго-н., узяць на сябе кіраўніцтва чым-н.

• У. дэлегацыю.
• У. камісію.

|| незак. узначальваць, ✂.

узнесці, ✂; зак.

1. Падняўшы, занесці наверх.

   • У. вёдры з вадою на ганак.

2. перан. Узняць угору, ускінуць.

   • У. смык рукой.
   • У. вочы.

3. Збудаваць.

   • У. палац.

4. перан. Узвялічыць, узвысіць.

   • Лёс узнёс гэтага чалавека.

|| незак. узносіць, ✂.

|| наз. узнясенне, ✂.

узнесціся, ✂; зак.

1. Падняцца ўверх, узляцець.

2. перан. Стаць ганарыстым, фанабэрыстым, пагардлівым (разм.).

|| незак. узносіцца, ✂.

|| наз. узнясенне, ✂.

узнёслы, ✂.

1. Прыўзняты, урачысты.

   • У. настрой.
   • Узнёслая прамова.

2. Поўны вялікага значэння, глыбокага зместу, высакародных пачуццяў.

   • Узнёслыя мары.

|| наз. узнёсласць, ✂.