Verbum

уза..., прыстаўка.

Тое, што і уз; ужыв. замест «уз...» перад збегам зычных і перад зычнымі, пасля якіх пішацца мяккі знак або апостраф, напр. узабрацца, узаткнуць, узалью, узаб’ю.

узабрацца, ✂; зак.

Намагаючыся, забрацца наверх.

• У. на вал.

|| незак. узбірацца, ✂.

узагнаць, ✂; зак.

1. Заставіць узысці куды-н.; загнаць на што-н.

   • У. ката на дрэва.
   • У. машыну на платформу.

2. Прымусіць падняцца адкуль-н., змяніць становішча; успудзіць (разм.).

   • У. чараду птушак.

3. што на што. Насадзіць.

   • У. абручы на бочку.

|| незак. узганяць, ✂.

узад, прысл.

Назад, у процілеглы бок.

• У. і ўперад.
• Ні ў. ні ўперад (ні з месца, ні сюды, ні туды).

узадраць, ✂; зак.

1. Адарваць, аддзяліць рыўком угору што-н. добра прымацаванае і пад.

   • У. маснічыну.

2. Узараць (цаліну, папар і пад.; разм.).

   • У. дзірван.

|| незак. уздзіраць, ✂.

узаема...

Першая частка складаных слоў у знач. узаемны, напр. узаемадапамога, узаемадзеянне, узаемавыгадны.

узаемаабумоўленасць, ✂, ж.

Узаемная абумоўленасць; уплыў адных з’яў на другія.

узаемаадносіны, ✂.

Узаемныя адносіны паміж кім-н.

• Таварыскія ў.

узаемадапамога, ✂, ж.

Узаемная дапамога, дапамога адзін аднаму.

• Каса ўзаемадапамогі.

узаемадзейнічаць, ✂; незак.

Знаходзіцца ва ўзаемадзеянні,