узнагародзіць, ; зак.

  1. Даць ва ўзнагароду што-н.

    • У. ордэнам.
    • У. артыстаў воплескамі (перан.).
  2. перан. Надзяліць, абдарыць чым-н. (кніжн.).

    • Прырода ўзнагародзіла яго талентам.

|| незак. узнагароджваць, .

|| наз. узнагароджванне, .

|| наз. узнагароджанне, .

  • Прадставіць да ўзнагароджання.

|| прым. узнагародны, .

  • Узнагародная грамата.
  • Атрымаць узнагародныя (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)