Verbum

апаяса́ць, ✂; зак.

1. Надзець на каго-н. пояс, падперазаць,

2. перан. Працягнуцца вакол чаго-н., абкружыць сабой.

   • Лес апаясаў вёску.

|| незак. апаясваць, ✂.

|| звар. апаясацца, ✂.

|| незак. апаясвацца, ✂.

апе́ка, ✂, ж.

1. Нагляд за недзеяздольнымі асобамі (малалетнімі, хворымі і пад.), клопаты аб іх выхаванні, правах і пад.

   • Устанавіць апеку над малалетнімі.

2. зб. Установы або асобы, на якіх ускладзены такі нагляд.

3. Клопаты, утрыманне, нагляд. Бацькоўская а.

   • Выйсці з-пад апекі.

апекава́ць, ✂; незак.

1. Ажыццяўляць апеку (у 1 знач.) над кім-н.

   • А. дзяцей.
   • А. сірот.

2. Клапаціцца, наглядаць за кім-н.

   • А. малых сясцёр.

апельсі́н, ✂, м.

Цытрусавае дрэва, а таксама сакавіты пахучы кісла-салодкі плод гэтага дрэва з мяккай лупінай аранжавага колеру.

|| прым. апельсінавы, ✂.

• А. сок.

апелява́ць, ✂; зак. і незак.

1. Падаць (-даваць) апеляцыю (у 1 знач. і спец.).

2. да каго-чаго. Звярнуцца (-ртацца) за падтрымкай і пад. (кніжн.).

   • А. да грамадскасці.

апеля́цыя, ✂, ж.

1. Абскарджанне рашэння суда ў больш высокую судовую інстанцыю з мэтай перагляду справы (спец.).

2. Зварот з просьбай, з заклікам аб чым-н. (кніжн.).

   • А. да грамадскай думкі.

|| прым. апеляцыйны, ✂.

• А. суд.

апе́ндыкс, ✂, м. (спец.).

Чэрвепадобны адростак сляпой кішкі.

|| прым. апендыксны, ✂.

апендыцы́т, ✂, м.

Запаленне чэрвепадобнага адростка сляпой кішкі (апендыкса).

|| прым. апендыцытны, ✂.

апе́нька, ✂, ж.

Асенні жаўтаваты ядомы грыб, які расце групамі каля пнёў, на пнях дрэў.

апера́бельны, ✂.

Такі, які можа быць аперыраваны, паддаецца аперацыі?.

• А. хворы.

|| наз. аперабельнасць, ✂.