Verbum

усміхацца, ✂; незак.

Усмешкай выражаць якія-н. пачуцці.

• Жыццярадасна ў.

|| зак. усміхнуцца, ✂.

усобіца, ✂, ж.

Міжусобная варожасць.

• Княжацкія ўсобіцы.

усохлы, ✂.

1. Які высах, стаў вельмі сухім.

   • Усохлая зямля.

2. Які засох, зачах.

   • Усохлае дрэўца.

усохнуцца, ✂; зак.

Тое, што і усохнуць (у 2 знач.).

• Зерне ўсохлася.

|| незак. усыхацца, ✂.

|| наз. усыханне, ✂.

усохнуць, ✂; зак.

1. Стаць цвёрдым ад высыхання.

   • Зямля ўсохла.

2. Зменшыцца ў вазе, аб’ёме ад высыхання.

   • Зерне ўсохла.

3. Засохнуць, зачахнуць.

   • Яблыня ўсохла.

|| незак. усыхаць, ✂.

|| наз. усыханне, ✂.

успамін, ✂, м.

1. Узнаўленне ў думках таго, што захавалася ў памяці.

   • Аддацца ўспамінам (пачаць успамінаць).
   • Застаўся адзін у. ад чаго-н. (нічога не засталося; жарт.).

2. мн. Запіскі або расказы пра мінулае.

   • Пісаць успаміны.
   • Вечар успамінаў.

успароцца, ✂; зак. (разм.).

1. Тое, што і напароцца (у 1 знач.).

   • У. на патарчаку.

2. Рана ўстаць, прачнуцца.

   • Успароўся ні свет ні зара.

|| незак. успорвацца, ✂.

успароць, ✂; зак.

1. Распароўшы, адкрыць.

   • У. мяшок.

2. Рана падняць, разбудзіць або ўзагнаць са свайго месца (разм.).

   • Сёння ўспаролі мяне на досвітку.
   • У. курыцу з гнязда.

|| незак. успорваць, ✂.

успасці, ✂; зак. (разм.).

1. Напасці з мэтай захопу, грабяжу, забойства і пад.

   • Разбойнікі ўспалі на падарожнага.

2. Накінуцца на каго-н. з лаянкай, папрокамі.

   • У. на неслуха.

3. Выпадкова трапіць, набрысці на каго-, што-н.

   • У. на след.

4. Нечакана авалодаць кім-н., ахапіць каго-н. (пра якое-н. пачуццё).

   • На яго ўспала лень.

◊

• Успасці на думку каму (разм.) — прыйсці, з’явіцца ў думках.

• Позна мне гэта ўспала на думку.

|| незак. успадаць, ✂.

успаўзці, ✂; зак.

Паўзком узабрацца куды-н. або (разм.) павольна ўзысці, уз’ехаць на што-н., куды-н.

• Жук успоўз на сцяну.
• Фурманка ўспаўзла на пагорак.

|| незак. успаўзаць, ✂.